Από την Ελευθερία στην Αγάπη

[…] Οι ομιλίες αυτές περιλαμβάνουν μία ποικιλία θεμάτων που, μπορεί να πει κανείς, προέκυψαν από τα δεδομένα γεγονότα της εποχής και του Βελιγραδίου, όπου, περίπου το 1980-81, είχαμε αρκετές συζητήσεις γύρω από τον Ντοστογιέφσκι, από τη θρησκεία και τη φιλοσοφία, και από πατερικά θέματα. Αυτό αντανακλάται στα τότε κείμενά μου και στις ομιλίες μου. Συχνάζοντας τότε στην Ελλάδα, με καλούσαν να μιλήσω, κατ’ αρχήν περισσότερο στην Ξάνθη, αλλά και στη Θεσσαλονίκη και στην Κοζάνη, μέχρι και στα Γιάννινα. Συνοψίζονται δε αυτές οι ομιλίες στο θέμα άνθρωπος – Θεός, με κέντρο και των δύο τον Χριστό. Και η συνάφεια γύρω από αυτά είναι βέβαια φιλοσοφία και ανθρωπισμός. […]
Οι ομιλίες αυτού του τόμου είναι κατά κάποιο τρόπο εκλαϊκευμένες και απλοποιημένες, αλλά νομίζω ότι μιλούν για ουσιαστικά πράγματα, όπως είναι ο λεγόμενος ουμανισμός (ανθρωπισμός), τον οποίο ο π. Ιουστίνος Πόποβιτς, άγιος της Εκκλησίας σήμερα, κριτίκαρε· αλλά όπως παρατήρησε ο τότε λαϊκός Ιωάννης Ζηζιούλας, τώρα μητροπολίτης Περγάμου, ο π. Ιουστίνος κριτίκαρε τον ευρωουμανισμό, επειδή είχε ευρύτερο, υψηλότερο ουμανισμό, που τον ονόμασε θεοανθρωπισμό. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)