Ὅταν ἀγαπᾶς, δέν μπορεῖς νά διατάσσεις τυραννικά.
Ὅταν ἀγαπᾶς, δέν μπορεῖς νά βασανίζεις τόν συνάνθρωπό σου.
Ὅταν ἀγαπᾶς, θ᾿ ἀφήνεις τήν γλῶσσα τῆς ἀγάπης νά μεταφράζεται σέ ἔργα, σέ πράξη καί σέ ζωή.
Δέν εἶναι ὠκεανός ὁ γάμος, δέν εἶναι θύελλα καί καταιγῖδα. Ὁ γάμος εἶναι λιμάνι μέσα στό ὁποῖο λιμανίζονται, ξεκουράζονται καί ἀναπαύονται οἱ ψυχές τῶν ἀνθρωπων.
Εἶναι ὁ γάμος ἕνας στίβος, μέσα στόν ὁποῖο ἀγωνίζονται, γιά νά ἐπιτύχουν τόν ἁγιασμό τῆς καρδιᾶς τους.
Εἶναι μία φωλιά, μέσα στήν ὁποία φωλιάζουνε ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναῖκα μέ τά παιδιά τους, μέ τά ἀγγελούδια τους.
Καί ἄν μαίνεται ἡ θύελλα, καί ἄν ξεσπάει ἡ καταιγίδα, καί ἄν σείεται ἡ γῆ, καί ἄν βασανίζεται ὁ κόσμος, καί ἄν ὅλοι χάνωνται, αὐτοί μέσα στήν φωλιά τους νοιώθουνε σιγουριά καί ἀσφάλεια.
