Περιγραφή βιβλίου
«Δερμάτινοι Χιτῶνες»
Ἀναφορά στήν βιολογική ζωή, τίς ἀσθένειες, τά γηρατειά, τόν θάνατο καί τήν ὥρα τοῦ θανάτου.
Στήν σύγχρονη κοινωνία, πού διακρίνεται ἀπό μιά εὐγονική καί εὐθανασιακή νοοτροπία, ἀπό τήν ἀπολυτοποίηση τῆς παρούσης ζωῆς καί τήν παραθεώρηση τῆς μετά θάνατον ζωῆς, στήν ὁποία οἱ σωματικές, ἀλλά κυρίως οἱ ψυχικές, ψυχολογικές, ψυχιατρικές ἀσθένειες βρίσκονται σέ μεγάλη ἔξαρση, τό βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Ἱεροθέου Δερμάτινοι χιτῶνες θά μᾶς βοηθήση νά κατανοήσουμε ὅτι ἡ ἀξία τοῦ ἀνθρώπου δέν ἔγκειται μόνον στήν βιολογική του γέννηση, στά γονίδια πού τόν προσδιορίζουν, ἀλλά στήν προσωπική του ἀναγέννηση.
Στίς σελίδες τοῦ βιβλίου Δερμάτινοι Χιτῶνες θά βροῦμε ὀρθόδοξες ἑρμηνεῖες γιά τήν κληρονόμηση τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος, γιά τήν δημιουργία τῆς ψυχῆς, τήν λειτουργία τῶν γονιδίων, γιά τήν ὀρθόδοξη ἀντιμετώπιση τῶν βιοηθικῶν προβλημάτων, τῶν ἀσθενειῶν καί ἰδιαίτερα τοῦ καρκίνου, τήν ὑπέρβαση τοῦ πόνου καί τοῦ θανάτου.
Ἡ ὑγεία συνίσταται στήν ἁρμονική συνύπαρξη τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, τόν ἑαυτό του, τόν πλησίον του καί τήν κτίση, διότι εἶναι δυνατόν ὁ ἄνθρωπος νά εἶναι δυστυχής ἔχοντας τήν ὑγεία του καί νά εἶναι ἐλεύθερος στήν ἀσθένειά του.
Οἱ Δερμάτινοι χιτῶνες εἶναι ἕνα βιβλίο πού δημιουργεῖ ἔμπνευση τόσο γιά τήν βαθειά ἀξία τῆς ζωῆς ὅσο καί γιά τό μεγαλεῖο τοῦ θανάτου. Φανερώνει πόσο ἀπαραίτητη εἶναι ἡ ποιμαντική τῆς Ἐκκλησίας στίς ἡμέρες μας, διότι νοηματοδοτεῖ τόν ἀνθρώπινο βίο καί ἀπαντᾶ στούς βιοηθικούς προβληματισμούς καί στίς ὑπαρξιακές ἀναζητήσεις τοῦ ἀνθρώπου.
Μέ τήν ἐν Χριστῷ ζωή, μέσα στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἄνθρωπος δέν ἀρκεῖται μόνο στήν σωματική καί ψυχολογική ὑγεία καί στήν παράταση τῆς βιολογικῆς του ζωῆς, ἀλλά ὑπερβαίνει τήν φθαρτότητα, τήν παθητότητα καί τήν θνητότητα, ἀπεκδύεται τούς ῾῾δερμάτινους χιτῶνες᾽᾽, πού εἶναι ἡ παθητότητα, ἡ φθαρτότητα, καί ἡ θνητότητα, καί μέ τήν ἐν Χριστῷ ζωή, ζώντας μέσα στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, νά φωτισθῆ τό κατ᾿ εἰκόνα, ὥστε νά ἀποκτήση τήν αἴσθηση τῆς ἀθάνατης ζωῆς.
Περιεχόμενα
Εἰσαγωγικά
Α΄
Ἀπό τό εἶναι στό εὖ εἶναι καί στό ἀεί εὖ εἶναι
1. Φυσικοί νόμοι καί πνευματικοί λόγοι
2. Ἡ γένεση-δημιουργία τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου
3. Ἡ ψυχή ἐξ ἄκρας συλλήψεως
4. Εἰκών, κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωση
5. Ἡ κληρονόμηση τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος
6. Ἀπό τό εἶναι στό εὖ εἶναι καί στό ἀεί εὖ εἶναι
7. Συμπέρασμα
Β΄
Ζωή καί βίος
1. Βιολογία, Ψυχολογία, Θεολογία
1. Ἡ ἐπιστήμη τῆς βιολογίας
2. Ὁ κόσμος τοῦ κυττάρου, ἡ μοριακή βιολογία καί ἡ γενετική (μοριακή βιολογία)
α) «Μονάδες κληρονομικότητας» ἤ «κρυφό σχέδιο»
β) DNA, γονίδια, χρωμοσώματα
γ) Λειτουργία γονιδίων
δ) Γονιδιακή θεραπεία – γενετική ἰατρική
ε) Ἀνθρώπινο γονιδίωμα
3. «Χιμαιρικά ὑβρίδια»
4. Βιολογία καί Ψυχολογία
α) Ὁρισμοί
β) Ἐξελικτική ψυχολογία καί νευροεπιστῆμες
γ) Ψυχολογία καί γνωσιακή νευροεπιστήμη
δ) «Ἡ συναισθηματική νοημοσύνη»
ε) Ὑπαρξιακή ψυχολογία
στ) Ἡ ἀναγωγικότητα τῆς ἐπιστήμης
ζ) Τό «βιο-ψυχο-κοινωνικό μοντέλο»
η) «Ἀπό τήν νευρολογία στό ἄκτιστο Φῶς»
5. «Ὀρθόδοξη Ψυχοθεραπεία»
α) Ἡ ἀποτίμηση τῆς «Ὀρθόδοξης Ψυχοθεραπείας»
6. Οἱ δύο Κλίμακες
2. Ἀπό τήν Ἀλχημεία στήν Ἀλ-γονεία καί τήν Θεολογία
1. Ἀλχημεία
2. Ἡ Ἀλ-γονεία
α) Τί εἶναι τά γονίδια
β) Μετατροπή τῶν γονιδίων σέ «χρυσό»
γ) Τό παράδειγμα τῆς κλωνοποίησης
δ) Ἡ ἀνάπτυξη τῆς Ἐπιστήμης τῆς Βιοηθικῆς – Διακηρύξεις
3. Ἡ ὀρθόδοξη θεολογία
α) Προσωπική δημιουργία
β) Vis Vitalis
γ) Πνευματικό DNA
δ) Πνευματική κλωνοποίηση
ε) Πνευματική εὐγονική
στ) Θνητότητα καί ζωή
ζ) Ἡ Κλίμαξ τοῦ Ἰακώβ
4. Συμπέρασμα
3. Ἡ εὐγονική καί εὐθανασιακή νοοτροπία τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου
1. Οἱ ὅροι εὐγονία καί εὐθανασία
2. «Ἕνας εὐγονικός πολιτισμός»
3. Ἡ «διαχείριση τοῦ θανάτου»
4. Ἐκκλησιαστική ποιμαντική
α) Ὑπαρξιακό πρόβλημα τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου
β) Ποιμαντική στόν ἄρρωστο, τούς συγγενεῖς καί τόν ἰατρό
γ) Εἰδική ποιμαντική
Ἐπίλογος
4. Δυσκολίες γιά τήν Χριστιανική Βιοηθική σέ μιά ἐκκοσμικευμένη Εὐρώπη
1. Ἠθική καί ἀσκητική
2. Ἐκκοσμίκευση καί θέωση
3. Βιοηθική καί βιοθεολογία
α) Κτίση καί Χάρη
β) Γέννηση καί ἀναγέννηση
γ) Κλωνοποίηση καί ἐνανθρώπηση
δ) Μεταμόσχευση καί θέωση
ε) Θάνατος καί ὑπέρβαση τοῦ θανάτου
4. Συμπέρασμα
5. Προβλήματα ψυχικῆς ὑγείας τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου
1. Τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο γιά τήν ψυχική ὑγεία
α) Στοιχεῖα
β) Διαπιστώσεις
γ) Προτάσεις
2. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γιά τήν ὑγεία τοῦ ἀνθρώπου
α) Ἡ Ἐνορία ὡς θεραπευτική Κοινότητα
β) Ἡ θεολογία τῆς Ἐκκλησίας γιά τήν ὑγεία τοῦ ἀνθρώπου
γ) Παράδειγμα
3. Συμπέρασμα
Γ΄
Ἐνώπιον τοῦ θανάτου
1. Οἱ διαδοχικές κρίσεις θανάτου
1. Ὁ θάνατος ἀποτέλεσμα καί πρόξενος τῆς ἁμαρτίας
2. Διαδοχικές κρίσεις θανάτου
3. Ἡ τραγική τριάδα
4. Ὁ Χριστός ὡς ἰατρός
2. Ἡ ἀσθένεια ἀπό θεολογικῆς πλευρᾶς
1. Οἱ δερμάτινοι χιτῶνες
2. Τά εἴδη τῶν ἀσθενειῶν
3. Ὑγεία καί ἀσθένεια
4. Οἱ ἅγιοι καί ἡ ἀσθένεια
5. Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν ἀσθενειῶν
3. Πνευματικές ἀναζητήσεις τῶν ἀσθενῶν μέ καρκίνο
1. Ἡ θνητότητα τοῦ ἀνθρώπου
2. Τά καρκινικά κύτταρα
3. Οἱ ποικίλες ἀντιδράσεις τῶν καρκινοπαθῶν
4. Ἡ βοήθεια στούς καρκινοπαθεῖς
5. Ἡ εὐεργεσία τῆς πίστεως στόν Θεό
6. Κέντρο καρκινοπαθῶν
7. Ἐπιλεγόμενα
4. Οἱ ἀρρώστιες, τά γηρατειά καί ὁ θάνατος, κατά τόν Γέροντα Σωφρόνιο
1. Τί εἶναι ὁ θάνατος
2. Ἡ βίωση θανάτου
3. Τά γηρατειά
4. Προετοιμασία γιά τόν θάνατο
5. Ἡ ὥρα τοῦ θανάτου
6. Πρός τήν ἀθανασία – αἰώνια ζωή
7. Ἐπίλογος
5. Περνώντας ἀπό τήν ζωή στόν θάνατο ἤ ἀπό τόν θάνατο στήν ζωή;
1. Ζωή καί θάνατος
2. Ἡ ψυχή μέ τό σῶμα καί ἡ ψυχή χωρίς τό σῶμα
3. Ἡ διάβαση ἀπό τήν βιολογική ζωή στόν θάνατο
α) Ἡ θνητότητα καί οἱ διαδοχικές κρίσεις θανάτου
β) Τό φάρμακο τῆς ἀθανασίας
γ) Διαδικασία τοῦ θανάτου
δ) Φόβος καί δειλία τοῦ ἀνθρώπου
ε) Ὁράσεις τοῦ Θεοῦ, τῶν Ἀγγέλων καί τῶν δαιμόνων
στ) Ὁ θάνατος στήν νεωτερικότητα
4. Προετοιμασία γιά τόν θάνατο
5. Ἡ διάβαση ἀπό τόν θάνατο στήν ζωή
6. Ἐπίλογος
6. Ἐνώπιον τοῦ θανάτου, κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο
1. Τό γεγονός τοῦ θανάτου
2. Οἱ ἐπιτάφιοι λόγοι
α) «Εἰς Καισάριον τόν ἑαυτοῦ ἀδελφόν, περιόντων ἔτι τῶν γονέων, Ἐπιτάφιος»
β) «Εἰς τήν ἀδελφήν ἑαυτοῦ Γοργονίαν, Ἐπιτάφιος»
γ) «Εἰς τόν πατέρα, παρόντος Βασιλείου, Ἐπιτάφιος»
δ) «Εἰς τόν Μέγαν Βασίλειον, ἐπίσκοπον Καισαρείας Καππαδοκίας, Ἐπιτάφιος»
3. Ἡ προσωπική συνάντησή του μέ τόν θάνατο
7. «Στῶμεν γενναίως, καταγελῶντες τοῦ θανάτου»
1. «Τί δεδοίκατε τόν καταργηθέντα; Οὐκέτι φοβερός ἐστίν»
2. «Προπομπή, οὐκ ἐκφορά»
8. Ταφή καί ἀποτέφρωση τῶν σωμάτων
1. Γενικές παρατηρήσεις
2. Ἡ θεολογική καί ψυχολογική θεώρηση τοῦ σώματος καί τοῦ θανάτου
α) Ἡ θεολογική ἄποψη
β) Ἡ ψυχολογική-ψυχαναλυτική ἄποψη
3. Ἡ πρακτική τῆς ἀποτεφρώσεως
4. Ποιμαντικές καί ἐκκλησιολογικές ἐπιπτώσεις ἀπό τήν ἀποτέφρωση
9. Προσευχή τῆς ἁγίας Μακρίνας, ἀδελφῆς τοῦ Μ. Βασιλείου πρό τῆς κοιμήσεώς της
1. Κείμενο
2. Μετάφραση
3. Ἡ ἐπιλύχνιος εὐχαριστία
Ἀντί Ἐπιλόγου
Πασχάλιον ἄσμα
Κατηχητικός λόγος ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Κείμενο
Μετάφραση
