Περιγραφή
Το 2021, συμπληρώθηκαν 56 χρόνια από τον θάνατο του λογοτέχνη και αγιογράφου Φώτη Κόντογλου (1965), και 36 χρόνια από την A΄ έκδοση των άγνωστων, έως τότε, και ανέκδοτων κειμένων του με τον τίτλο: «Ευλογημένο καταφύγιο».
Η αρχική ιδέα της επιλογής των κειμένων αυτών, προέκυψε με αφορμή τα 20 χρόνια της εκδημίας του λογοτέχνη το 1985, ως συμβολή των εκδόσεων Ακρίτας, στις εκδηλώσεις τιμής και εορτασμού της μνήμης του σημαντικού αυτού Έλληνα.
Συντελεστές εκείνης της πρώτης έκδοσης, η κόρη του αείμνηστου Φώτη Κόντογλου, Δέσπω Ιω. Μαρτίνου, ο εκδότης Δημήτρης Κόκκινος και ο ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών Π. Β. Πάσχος ο οποίος ανέλαβε την επιλογή των κειμένων, την επιμέλεια του τόμου καθώς και την σύνταξη των Προλεγομένων.
Όνειρο και ελπίδα των συντελεστών ήταν να δημιουργηθεί ένα έργο που να αποτελέσει μια πνευματική προσφορά στους αναγνώστες αλλά και στην πνευματική πορεία του τόμου γενικότερα. Και το κατάφεραν, αυτό αποδεικνύουν οι συνεχείς επανεκδόσεις του βιβλίου αυτού μέχρι σήμερα.
Οι ανανεωμένες εκδόσεις Ακρίτας, με ιδιαίτερη χαρά παρουσιάζουν την επανέκδοση του Ευλογημένου Καταφύγιου, μετά από απαίτηση πολλών αναγνωστών που αναζητούν τη δροσιά των λόγων του Φώτη Κόντογλου, αλλά και το βάθος της σοφίας του.
Τα κείμενα του βιβλίου πάντα επίκαιρα, δημοσιευμένα στην εφημερίδα «Ελευθερία» σε διάστημα μιας εικοσαετίας (1948-1968), διαπραγματεύονται διάφορα θέματα, γι΄ αυτό και ο τόμος χωρίζεται σε τρία μέρη.
Στο πρώτο μέρος «Αγαπημένο καταφύγιο», ο συγγραφέας μάς ταξιδεύει σε πράγματα απλά και καθημερινά, μυώντας μας παράλληλα σε κρυμμένες ομορφιές.
Στο δεύτερο μέρος «Βλογημένη Ελλάδα», κυριαρχεί η οδύνη για την αλλοίωση της ελληνορθόδοξης παράδοσης, αλλά αχνοφέγγει και το φως της ελπίδας -αριστοτεχνικό δείγμα έκφρασης της πατερικής χαρμολύπης.
Το τελευταίο μέρος του βιβλίου «Ανεξιχνίαστα μυστήρια» κυριαρχείται από τις μεταφυσικές αγωνίες του μεγάλου συγγραφέα.
“Οι άνθρωποι βρίσκονται σε ακατάπαυστη κίνηση, σαν μανιακοί. Άλλοι τρέχουνε από δώ, άλλοι από κεί. Όλοι βιάζονται. Δοξάζω τον Θεό, άμα δω κανέναν να πορεύεται ήσυχα, χωρίς να βιάζεται!… Άλλοι τρέχουνε λαχανιασμένοι να πιάσουνε τη χρυσή ρόδα, που την κυλά μπροστά τους ο διάβολος, που τον λέγανε οι αρχαίοι Ερμή… Άλλοι κάνουνε λογής-λογής συνέδρια, και συζητάνε περί ανέμων και υδάτων, άλλοι μαζεύονται κι αλληλοθαυμάζονται κι αλληλομισούνται σε σωματεία, σε συλλόγους, σε εταιρείες, άλλοι μαζεύονται σαν τα μυρμήγκια κατά χιλιάδες και βλέπουνε τα λεγόμενα ματς, με κάτι αγριοφωνάρες που θαρρείς πως βγαίνουνε από θηριοτροφείο, άλλοι κάνουνε καλλιστεία, άλλοι εκθέτουνε τα έργα της τέχνης τους και καμαρώνουνε, ώσπου να περάσουνε δυο-τρεις μέρες και να τους ξεχάσουνε οι θαυμαστές τους, άλλοι τυπώνουνε βιβλία, άλλοι βγάζουνε λόγους σαν βραχνιασμένοι βάτραχοι…
…Όλοι, τέλος πάντων, καταγίνονται με όλα, όσα μπορούνε να γίνουνε σε τούτον τον ντουνιά, για να ξεχάσουνε τον εαυτό τους, για να μην απομένουνε μοναχοί και δούνε τη γύμνια τους, τη μιζέρια τους, το χάος που τους ζώνει…”
Περιεχόμενα
Αγαπημένο καταφύγιο
Βλογημένη Ελλάδα
Ανεξιχνίαστα Μυστήρια
Επιλεγόμενα (υπό Π. Β. ΠΑΣΧΟΥ)
Επισημείωση