Περιγραφή
Χτίζοντας χαμόγελα σε μια ζωή οδύνης
Πηγή της ψευδούς θρησκείας είναι η ανικανότητα να χαρείς, ή μάλλον η άρνηση της χαράς, ενώ η χαρά, δίχως αμφιβολία,αποτελεί καρπό της παρουσίας του Θεού. Έξω από τη χαρά όλα γίνονται δαιμονικά, μια βαθύτερη διαστροφή κάθε θρησκευτικής εμπειρίας. Μια θρησκεία φόβου. Θρησκεία της ψευτοταπείνωσης. Θρησκεία της ενοχής: τα πάντα είναι πειρασμοί και παγίδες. Οι «θρησκευόμενοι» άνθρωποι, κατά κάποιο τρόπο, βλέπουν τη χαρά με υποψία. Ένα αίσθημα ενοχής ή ηθικότητας δεν μας απελευθερώνει από τον κόσμο και τους πειρασμούς του. Η χαρά είναι το θεμέλιο της ελευθερίας, όπου καλούμαστε να σταθούμε.Πού, πώς και πότε διαστρεβλώθηκε και αμβλύνθηκε αυτή η ατμόσφαιρα του Χριστιανισμού. ―ή μάλλον, πού, πώς και πότε οι Χριστιανοί άρχισαν να κωφεύουν στη χαρά. Πού, πώς και πότε η Εκκλησία, αντί ν’ απελευθερώνει τους βασανισμένους ανθρώπους, άρχισε να τους εκφοβίζει και να τους τρομοκρατεί με σαδιστικό τρόπο.
Περιεχόμενα
Αντί προλόγου
Κτίζοντας την χαρά
Στα νοσοκομεία συχνάζει η “αγιότητα”
Η χαρά της αγιότητας
Λίγο πριν τον θάνατο
Τα χάδια του Θεού
Η αγιότητα που χαμογελάει
Η ταπείνωση του Χριστού και η αλαζονεία των “Χριστιανών”
Ο Χριστιανισμός και η χαρά είναι έννοιες ταυτόσημες
Συζητώντας με ένα κληρικό της Νότιας Κρήτης για το νόημα της ζωής
Σημείωμα του συγγραφέα.
