Πρόκειται για μεγάλη αμαρτία! Μια αμαρτία που την διαπράττουμε καθημερινά όλοι! Γιατί είναι η πιο εύκολη απ’ όλες!
Μια αμαρτία που δείχνει ότι είναι μικρή, ωστόσο είναι πολύ μεγάλη και με οδυνηρές συνέπειες! Είναι σαφώς παγίδα διαβολική!
Μας κάνει να παραβλέπουμε τα δικά μας σφάλματα, να διαπομπεύουμε τους άλλους και να μεγεθύνουμε έτσι το κακό, να γινόμαστε δικαστές και μάλιστα άδικοι, να σφετεριζόμαστε το αξίωμα αυτό του Θεού ως Κριτή των όλων, να παραβαίνουμε τις επ’ αυτού σαφέστατες εντολές Του…
Μια αμαρτία χωρίς κανένα νόημα για μας, χωρίς να έχει τίποτα να μας δώσει ούτε και μια φευγαλέα ευχαρίστηση!
Ναι, αυτή είναι η σαφής και κατηγορηματική θέση των Πατέρων.
Κι επιπλέον απαντούν στις απορίες μας, μας τονίζουν τις συνέπειες, μας συμβουλεύουν πώς να απαλλαγούμε απ’ αυτήν, ποια θα πρέπει να είναι η όλη στάση μας στο θέμα, πώς να βοηθούμε εκείνους που σφάλουν, τι να κάνουμε όταν ακούμε τους άλλους να κατακρίνουν…
Επικαλούνται πολλά χωρία της Αγ. Γραφής, αναφέρουν πλείστα παραδείγματα, τίποτα δεν λένε χωρίς τεκμηρίωση…
Περιεχόμενα:
– ΤΙ ΛΕΓΕΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ
1. ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΘΕΜΑ
α. Δεν πρέπει να ελέγχουμε εκείνους που αμαρτάνουν;
β. Άλλο η κρίση από αγάπη κι άλλο η κρίση από μισανθρωπία!
γ. Άλλο η κρίση κι άλλο η κατάκριση!
δ. Όχι αυστηροί κριτές όταν όλοι είμαστε τόσο αμαρτωλοί!
ε. Δεν μπορούμε να κρίνουμε, ακόμη κι αν είμαστε αναμάρτητοι!
στ. Να μην ασχολούμαστε με τα ξένα αμαρτήματα, αλλά με τα δικά μας!
2. Η ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ ΩΣ ΑΜΑΡΤΙΑ…
α. Είναι η πιο εύκολη απ’ όλες!
β. Δείχνει μικρή, αλλ’ όμως είναι πολύ μεγάλη!
γ. Δεν έχει … νόημα!
δ. Ούτε καν … ευχαρίστηση δεν μας προκαλεί!
ε. Εύκολα παρασύρουμε σ’ αυτήν και τους άλλους!
στ. Ακόμη κι όποιος ακούει ευχάριστα τις κατακρίσεις, αμαρτάνει!
ζ. Με την διαπόμπευση των άλλων το κακό μεγεθύνεται!
η. Με την κατάκριση γινόμαστε δικαστές και μάλιστα άδικοι
θ. Σφετεριζόμαστε το αξίωμα αυτό του Θεού ως Κριτή των όλων!
ι. Είναι παγίδα διαβολική!
ια. Ο Θεός, τιμωρεί εκείνον που κατακρίνει και τον εγκαταλείπει!
ιβ. Ποια είναι τα αίτια της πτώσης μας αυτής;
3. Η ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ
α. Να μη δεχόμαστε ν’ ακούσουμε κάτι κακό για τους άλλους!
β. Κι όταν κάτι ακούσουμε, να σιωπήσουμε!
γ. Τίποτα να μην δεχόμαστε χωρίς έρευνα και αποδείξεις!
δ. Να βοηθήσουμε κι όχι να κατακρίνουμε εκείνον που έσφαλε!
ε. Πως θα απαλλαγούμε απ’ αυτό το πάθος;
4. ΚΙ ΑΚΟΜΗ…
α. Ο Κύριος είναι το πρότυπό μας κι όχι οι πτώσεις των άλλων.
β. Παράδειγμά μας είναι και οι Άγιοι.
γ. Να τι κερδίζουμε όταν δεν κατακρίνουμε…