Στον τόμο αυτόν των έργων του ιερού Χρυσοστόμου εκδίδονται είκοσι τρεις ομιλίες του, ηθικοκοινωνικού κυρίως και λειτουργικού περιεχομένου, που είναι εμπνευσμένες από διάφορα πρόσωπα, οράματα, γεγονότα και χωρία της Παλαιάς Διαθήκης, όπως είναι η μητέρα του Σαμουήλ Άννα, ο πατριάρχης Αβραάμ, ο προφήτης Ηλίας, οι βασιλείς Σαούλ και Δαβίδ, ο προφήτης Ιερεμίας, το όραμα του Ησαΐα, ο Μελχισεδέκ και οι κάτοικοι της Νινευή. […] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
Περιεχόμενα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΚΕΙΜΕΝΟ – ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΟΝ ΑΒΡΑΑΜ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΗΛΙΑΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΧΗΡΑΝ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΑΒΙΔ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΑΟΥΛ, ΟΜΙΛΙΕΣ Α’ – Γ’
ΕΙΣ ΤΟΝ ΡΗΤΟΝ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΔΑΒΙΔ ΤΟ ΛΕΓΟΝ, “ΜΗ ΦΟΒΟΥ ΟΤΑΝ ΠΛΟΥΤΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΣ…”, ΟΜΙΛΙΕΣ Α’ – Β’
ΕΙΣ ΤΟ “ΕΙΔΟΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΚΑΘΗΜΕΝΟΝ ΕΠΙ ΘΡΟΝΟΥ ΥΨΗΛΟΥ ΚΑΙ ΕΠΗΡΜΕΝΟΥ”, ΟΜΙΛΙΕΣ Α’ – ΣΤ’
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗΝ ΡΗΣΙΝ ΤΗΝ ΛΕΓΟΥΣΑΝ, “ΕΓΩ Ο ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΠΟΙΗΣΑ ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΟΣ…”
ΕΙΣ ΤΟ ΡΗΤΟΝ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΙΕΡΕΜΙΟΥ, “ΚΥΡΙΕ, ΟΥΧΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Η ΟΔΟΣ ΑΥΤΟΥ ΟΥΔΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΡΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑΝ ΑΥΤΟΥ”
ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ ΤΩΝ ΝΙΝΕΥΙΤΩΝ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΑ
