Περιγραφή:
Οι επιστολές του Θεόδωρου Στουδίτη αποτελούν έργου μεγάλο και σπουδαίο που μας μεταφέρει νοερά στην εποχή εκείνη της αναδιοργανώσεως του Κοινοβιακού τρόπου της Μοναχικής Πολιτείας, τον οποίο εγκωμιάζει σε πολλές επιστολές. Οι αποδέκτες των επιστολών του Θεοδώρου ανήκαν σε όλα τα στρώματα της τότε βυζαντινής κοινωνίας και απευθύνονται από τον απλούστερο μέχρι τον πλέον ενάρετο μόναχο ή λαϊκό στέλεχος της Εκκλησίας.
Ο αριθμός των επιστολών που έγραψε συνολικά ο Θεόδωρος Στουδίτης ήταν πολύ μεγάλος και περιλαμβανόταν σε πέντε βιβλία. Σήμερα αναφέρει ο Π. Παπαευαγγέλου που σώζονται κάπου 550 επιστολές.
Στην παρούσα εργασία έγινε χρήση της εκδόσεως του Ιερομονάχου Ζαχαρίου, η οποία εξεδόθη το 1887 στην Ερμούπολη Σύρου, επειδή αυτή χρησιμοποιείται σε αρκετές Μόνες του Αγίου Όρους.
Οι Κατηχήσεις του αγίου Θεοδώρου Στουδιτου αποτελούν πηγή πολύτιμη για την ζωή και την οργάνωση του μοναχικού βίου κατά το δεύτερο μισό του 8ου και τις αρχές του 9ου αιώνα. Ο άγιος δεν παρέλειψε μέσα στο χώρο της μονής να ιδρύσει σχολείο για τους αγράμματους, καθώς και άλλα εργαστήρια, ώστε το Μοναστήρι έγινε μία κοινωνία πνευματικών ανθρώπων, μία αδελφότητα οδεούσα στην σωτηρία, κυψέλη, όπου “εκηροπλαστείτο” το νοητό μέλι της εν Θεώ εργασίας.
