Η θεολογία του «Πάππου» κάπως ξεχωριστή, ασχιδής όμως από τον τρόπον ζωής του και τας εμπειρίας του. Αυτό το οποίον ζούσε, τούτο και εκήρυττε. Υπάρχων Ιερουργός των του Χριστού Αγίων Μυστηρίων μεγαλοπρεπής και ακριβής, εγένετο κήρυξ θεόπνευστος, μυών «εις τους ορόφους της ανυκτέρου ζωής» τας αδελφάς του Κοινοβίου του εν πρώτοις, ως και τους ακροατάς του, όταν έζη, και τους αναγνώστας τα νυν της εντύπου σειράς «ΛΟΓΟΣ ΕΣΘΙΟΜΕΝΟΣ», της οποίας ο Ε’ τόμος τίθεται εις κυκλοφορίαν και τον οποίον, κατόπιν της ευγενούς και τιμητικής αναθέσεως της Γεροντίσσης Μακρίνης Β’, προλογίζω, ευγνωμόνως ευχαριστών δια την τιμήν και την εξαίρετον ευλογίαν, πετώντι καλάμω, ν’ αναφερθώ εις την θεόπυρον προσωπικότητά του.
Περιεχόμενα
Πρόλογος
Α’ ΟΜΙΛΙΑΙ ΕΟΡΤΙΟΙ
Κυριακή της Χαναναίας (31-1-93)
Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου (7-2-93)
Κυριακή των Μυροφόρων (1994)
Κυριακή του Ασώτου (19-2-95)
Κυριακή της Απόκρεω (26-2-95)
Κυριακή της Τυρινής (5-3-95)
Β’ Κυριακή των Νηστειών (25-3-95)
Β’ ΟΜΙΛΙΑΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ
Το μοναστήρι είναι η βασιλεία του Θεού (21-11-92)
Η καρδία μου είναι η αδελφότης (27-12-92)
Περί του ποταμού του ελέους του Θεού (3-1-93)
Η κορυφή της θείας απολαύσεως (10-1-93)
Εξαφανίζω την υπόστασίν μου από τον εαυτόν μου (26-1-93)
Ο Παππούς εις την Ιεράν Μονήν Οσίου Γρηγορίου Άθω (17-9-93)
Να μας καίη δυνατά το Πρόσωπον του Κυρίου (25-3-94)
Σε περιμένω, όπως με περιμένεις, Κύριε! (14-7-94)
Ο θείος έρως έχει άρωμα μεθυστικόν (18-1-95)
Ο Θεός πηγαίνει στην τελευταία θέσι και επισκέπτεται τον ταπεινόν (4-6-95)
Ένας είναι ο έρως για τον αφιερωμένον άνθρωπον: Ο Θεός! (2-7-95)
