Πρωταγωνιστήςαὐτοῦ τοῦ ἔργου παρουσιάζεται ὁπροεστός τοῦ χωριοῦ, ὀνόματι Κουμπῆς,ὁ ὁποῖος ἀποφασίζει νά χωρίση ἀπότήν γυναίκα του, τήν Σεραϊνώ, μετά ἀπό15 χρόνια συμβιώσεως, λόγῳ ἀτεκνίας,καί προβαίνει, μέ την βοήθεια ἑνόςτούρκου ναυάρχου σέ δεύτερο γάμο, ὁὁποῖος γέμισε τό σπίτι του μέ υἱούςκαί θυγατέρες.
Στό κείμενο,τό ὁποῖο εἶναι κατάλληλο γιά τήν ἐποχήμας, διότι τό φαινόμενο τοῦ διαζυγίουεἶναι σύνηθες, προβάλλεται ἡ Σεραϊνώ,ἡ ὁποία ἀντιμετώπισε τό πρόβλημα μεπολλή ὑπομονή, καλωσύνη καί ἰσχυράθέλησι καί, πρό πάντος, μέ τήν δυνατήτης πίστι στόν Θεό. Δέν ἐγκατέλειψε τόσπίτι της, ἀλλά ἔμεινε ἐκεῖ καί ἀνέθρεψετά παιδιά τοῦ ἀνδρός της. Τί μεγαλεῖο!
Βλέπετε; Γιάτόν ἄνθρωπο πού πιστεύει στόν Θεό ὅλαεῑναι δυνατά. «Πάντα ἰσχύω ἐν τῷἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ» (Φιλιπ. δ΄13).
