Ἀντί Προλόγου
Ἀγαπητέ ἀναγνῶστα,
Ἡ παροῦσα ἔκδοση, ἀρχικά ἀναφέρεται σέ ὁρισμούς καί ἔννοιες τῆς ψαλτικῆς τέχνης καί κατόπιν μέ σειρά μαθημάτων στήν ἀναγνώριση τῶν κωδίκων-συμβόλων, πού χαρακτηρίζουν τήν Παρασημαντική, τό ἰδιαίτερο δηλαδή γραφικό σύστημα τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς, μέ τό ὁποῖο οἱ ἄνθρωποι πού ἀσχολοῦνται μέ αὐτήν, μποροῦν νά ἐπικοινωνοῦν μεταξύ τους.
Στόχος εἶναι νά ἐμπεδώσει ὁ μαθητής τόσο σέ θεωρητικό ὅσο καί σέ πρακτικό ἐπίπεδο τή γνώση τῆς ψαλτικῆς παραδόσεως, ὥστε μέ ὑπομονή καί ἐπιμονή νά ἀντλήσει ὅλα τά στοιχεῖα πού θά γίνουν ἐφόδια, γιά νά προχωρήσει στή μεγάλη γνώση τῶν θεμάτων ‘’ὕφους’’ , ποικιλίας τῆς ‘’ὀκτωηχίας’’ καθώς καί τῆς σωστῆς ‘’ἐρμηνείας’’ τῆς ψαλτικῆς, ὡς τέχνης.
Στήν ὅλη μεθοδολογία πού ἀναπτύσσεται θά ἤθελα νά ἀναφέρω τή σημαντική προσφορά-συμβολή τοῦ μεγάλου Διδασκάλου τοῦ 20ου αἰῶνα Σίμωνος Καρᾶ, ὁ ὁποῖος ἐργάστηκε γιά τήν συστηματοποίηση τῶν θεμάτων τῆς πατρώας μουσικῆς, ἔτσι ὅπως ἀναφέρονται στό δίτομο θεωρητικό καθώς καί στούς ἕξ’ (6) τόμους τοῦ πρακτικοῦ μέρους.
Συνοδευτικά τοῦ ἐν λόγω πονήματος συμπεριλαμβάνονται τρεῖς ψηφιακοί δίσκοι, πού ἔχουν σχέση μέ τήν πρακτική (ἀκουστική παράδοση) διδασκαλία τῶν γυμνασμάτων, πού ἐμπεριέχονται στό βιβλίο Α1 καί Α2 γιά τήν ἀναγνώριση ὅλων τῶν σημαδίων χαρακτήρων ποσότητος, χρόνου καί σημαδίων ἀλλοιώσεως (δίεση-ὕφεση), καθώς καί τά εἰδικά σημάδια πού προκαλοῦν τά διάφορα ποικίλματα τῆς φωνῆς, οἱ λεγόμενες χειρονομίες κατά τοῦς παλαιοῦς ἤ ‘’χαρακτῆρες ἐκφράσεως-ποιότητος’’ , διακρίνοντας ὅλες τίς περιπτώσεις ποικιλμάτων, πού παρουσιάζονται στή γραπτή ἀλλά καί στήν προφορική παράδοση. Στό τρίτο ψηφιακό δίσκο (Α3) ἑρμηνεύονται ψαλλόμενα μέλη γιά ἐξάσκηση σέ παραλλαγή καί μέλος, μέ βάση ὅλους φθόγγους τῆς μεσοειδοῦς κλίμακας.
