Εκείνο που έχεις να κάνεις, χωρίς να λαχανιάσεις και να καταληφθείς από άγχος τρέχοντας πίσω από τον χρόνο, είναι να πας με τον χρόνο. Όπως το τραίνο φεύγει, και εσύ είσαι μέσα. Πας και εσύ μαζί του. Έτσι να συντονιστεί κανείς με τον χρόνο: φεύγει, προχωρεί ο χρόνος, και εμείς μαζί του. Όχι από πλευράς χρόνου να είμαστε σήμερα και από πλευράς δικής μας πραγματικότητος να είμαστε χθες. Να ξεπεράσει ο άνθρωπος την ανασταλτικότητα που έχει μέσα του, την τεμπελιά, την ακηδία· να συντονιστεί με τον χρόνο.
(Από το προλογικό σημείωμα της έκδοσης)