Είκοσι “᾽Αληθινές ιστορίες για δικαίους και αδίκους”, μας ταξιδεύουν στην ευλογημένη ατμόσφαιρα του Γεροντικού, του Συναξαριστού, του Ευεργετινού και, βεβαίως, του πάντερπνου Λειμωναρίου. Αββάδες, ασκητές, επίσκοποι, άνθρωποι αρετής, άγιοι, ληστές, πόρνες, σκοτεινές ψυχές, θεομπαίκτες, λουλούδια, γαϊδουράγκαθα, ένας κόσμος ολόκληρος. ίσιος, στραβός, ουράνιος, καταχθόνιος, γήϊνος, ένας κόσμος περιβεβλημένος “δερματίνους χιτώνας”, φωτίζεται δυνατά από το φως της αγάπης του Θεού. Ενα φως που λαμπρύνει, θερμαίνει, ζωογονεί, αλλά και καίει…
…Ιστορίες αρχαίες αλλά και σύγχρονες. Σημερινές. Διαχρονικές. Δικές μας! Αληθινές πέρα για πέρα! Και μαστορικά καταστρωμένες σαν παραμύθι. Δηλαδή παραμυθία. Τουτέστιν, παρηγοριά!
(Από τα προλεγόμενα του Σεβ. Μητροπολίτου Προικοννήσου Ιωσήφ)