Ο Θεός είναι ο τέλειος Καλλιτέχνης και Ποιητής. Η κατ’ εικόνα δική Του δημιουργία μας σημαίνει ότι είμαστε κι εμείς καλλιτέχνες και ποιητές, ανεξάρτητα από την κλήση μας στη ζωή. Είμαστε καλλιτέχνες με τον τρόπο που αγαπάμε. Είμαστε ποιητές με τον τρόπο που προσευχόμαστε. Ο καθένας είναι ένας καλλιτέχνης. Συνδεόμαστε κοσμικά ο ένας με τον άλλο μέσα από ένα θείο υφαντό που εκτείνεται κατά μήκος των αιώνων. Ο καθένας μας έχει ένα ρόλο μοναδικό να επιτελέσει στη συμφωνία της δημιουργίας του Θεού.
Το σημαντικότερο έργο ενός καλλιτέχνη δεν είναι ό,τι δημιουργεί. Βρίσκεται στο έργο της δημιουργίας μας από τη χάρη του Θεού. Πρωταρχικός στόχος του καλλιτέχνη είναι να επιτύχει τη σωτηρία του. Ό,τι δημιουργεί ή παράγει ο καλλιτέχνης από την άποψη των έργων τέχνης είναι πάντοτε δευτερεύον όσο το να γίνει ο ίδιος στην πραγματικότητα ένα έργο τέχνης. Ο πνευματικός καλλιτέχνης μετανοεί συνεχώς για τη φιλοδοξία του και γίνεται ο ίδιος το ποίημα. Αυτό συμβαίνει με το να κάθεται στα πόδια του Διδασκάλου ατενίζοντας τη δόξα Του, όπως έκανε η Μαρία. Ο καλλιτέχνης δεν γράφει απλώς ή τραγουδά τραγούδια – γίνεται ο ίδιος το τραγούδι. Δεν ζωγραφίζει απλά σ’ έναν καμβά· ο ίδιος γίνεται ζωγραφιά προς δόξαν Θεού. Αυτό αποτελεί ένα πολύ διαφορετικό όραμα για τον καλλιτέχνη από κείνο που εκθειάζει ο πολιτισμός μας.
