ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Περιμένεις μέρες, μήνες, χρόνια, σε ένα στημένο ραντεβού. Δεν ήρθε ακόμη. Δεν φάνηκε. Άργησε πολύ […] Θα σ’ το πω εγώ κι ας πονέσεις. Δεν θα έρθει. Μην περιμένεις. Όχι γιατί σε απορρίπτει. Αλλά γιατί δεν μπορεί να έρθει. Δε σ’ το υποσχέθηκε, ποτέ. Εσύ το φαντάστηκες, εσύ είχες ανάγκη να το πιστέψεις […]
Δεν θα έρθει ποτέ η μέρα όπου θα εμφανιστεί εντός σου ένας εαυτός καλοντυμένος, τέλειος, άψογος, αναμάρτητος, αψεγάδιαστος. Όχι δεν θα ‘ρθει. Δεν μπορεί να έρθει, γιατί απλά δεν υπάρχει […] το ήθελες και εσύ κατά βάθος, σαν άλλοθι, σαν δικαιολογία, για να μην ξεκινήσεις ποτέ το ταξίδι […] Ξεκίνα την διαδρομή, κι ας μην νιώθεις έτοιμος. Κι ας μην νιώθεις τέλειος, καλός και φοβερός […] “Μα δεν ξέρω το δρόμο…”, θα πεις. Ας μην τον γνωρίζεις· δεν χρειάζεται. Όταν περπατάς, ανοίγονται οι δρόμοι και βλέπεις παντού να ξεπροβάλλουν μονοπάτια.
