Το στάδιο των αρετών

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερρῶν και Νιγρίτης κ.Θεολόγου

Ἡ φιλόστοργη πρόνοια τοῦ Κυρί­ου μᾶς ἀξιώνει καί πάλιν ἐφέτος νά δρασκελίσουμε τό κατῶφλι τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί νά εἰσέλθουμε στό ὁλόφωτο στάδιο τῶν ἁγίων ἀρετῶν, ὅπου μᾶς μυσταγωγεῖ ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας, ὁ λόγος τῆς ὁποίας εἶναι ἕνα κάλεσμα πίστεως, ἀγάπης, μετανοίας καί σωτηρίας. Ἡ Ἐκκλησία μας μέ περισσή φροντίδα διαζώζει καί κηρύττει τούς λόγους τοῦ θεανθρώπου Ἰησοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶπε: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γάρ ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 4, 17). Ὁ δε λόγος περί μετανοίας εἶναι λόγος ἀλη­θείας, ἐλευθερίας, ζωῆς, δυνάμεως καί σωτηρίας καί ἀπευθύνεται σέ ὅλους μας, καθώς «οὐδείς καθαρός ἀπό ρύ­που κἄν μία ἡμέρα ἡ ζωή αὐτοῦ» (Ἰώβ 14, 4-5). Ἡ ἁγία μητέρα μας Ὀρθόδο­ξος Ἐκκλησία διδάσκει ὅτι ἡ ἁμαρ­τία, ὡς ὀντολογική ἀπομάκρυνση καί ἀποξένωση ἀπό τόν Θεό, ὡς ἄρνηση τῆς ἀγάπης Του, ρυπαίνει, πληγώνει, σκοτίζει καί ἀρρωσταίνει τήν ἀνθρώ­πινη ψυχή. Ὁ ρύπος αὐτός ἐμποδίζει τόν ἄνθρωπο νά προσεγγίσει τόν ἅγιο Θεόν. Στό πολύ διδακτικό συναξάριο τῆς ἁγίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας δια­βάζουμε ὅτι ἡ ἁμαρτωλή ζωή της, τήν ἐμπόδιζε νά εἰσέλθῃ καί νά προσκυ­νήσῃ στόν Ναό τῆς Ἀναστάσεως. Ἡ ἁμαρτία πράγματι ἐμποδίζει τόν ἄν­θρωπο νά πλησιάσει τόν Θεό, γεμίζει τήν ψυχή του ταραχή, φυγαδεύει τήν εἰρήνη, ἀδρανοποιεῖ τήν προσευχή, ψυχραίνει τήν ἀγάπη, καλλιεργεῖ τήν φιλαυτία καί ὅλα τά πάθη, τόν ἀπο­στερεῖ τῆς ζωογονούσης χάριτος καί τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ.

Στόν πνευματικό μας αὐτόν ἀγώνα δέν εἴμεθα ὅμως μόνοι. Ἐνισχυόμεθα καί ἐμπνεόμεθα ἀπό τήν χάριν τοῦ Θεοῦ. Θεμέλιο αὐτοῦ τοῦ ἀγῶνος εἶ­ναι ἡ ἀρετή τῆς μετανοίας. Αὐτή ξε­κινᾶ ἀπό τήν συνειδητοποίηση ὅτι ἡ μακράν τοῦ Θεοῦ ἄσωτος ζωή εἶναι γιά τόν ἄνθρωπο μία ἐπικίνδυνη καί καταστροφική περιπέτεια, πού μόνο συμφορές, ἀπογοήτευση, ὑπαρξιακή μοναξιά, ἐνοχές, πνευματικό κατα­κερματισμό καί θρῆνο τοῦ προσφέρει. Ὁ ἄνθρωπος φεύγοντας μακριά ἀπό τό σπίτι τοῦ οὐρανίου Πατέρα του, στήν ξένη χώρα τῆς ἁμαρτίας, ἀγρι­εύει κατά τήν ψυχήν, ἐκδαπανᾶται σέ ἄσκοπες περιπλανήσεις, χρεωκο­πεῖ πνευματικῶς καί σωματικῶς, λι­μοκτονεῖ, πληγώνει καί πληγώνεται, ἀσχημονεῖ πρός τήν φύση καί τόν συ­νάνθρωπο, ἀμαυρώνει τήν ἔσωθεν εὐ­γένεια καί ἐν τέλει ἀποκτηνώνεται καί δαιμονοποιεῖται.

Ἡ μετάνοια ὡς ἐπι­λογή ἐλευθερίας προϋποθέτει βαθειά γνώση τοῦ ὕψους γιά τό ὁποῖο πλα­στήκαμε ἀλλά καί τοῦ ὑπαρξιακοῦ βάθους πού μᾶς ἔριψε ἡ ἁμαρτία. Ἡ πραγματική μετάνοια εἶναι μία ὑπεύ­θυνη καί βαθειά συνειδητοποιημένη σταση ὁλόκληρης τῆς ζωῆς μας, πού ἐκφράζεται στήν πράξη μέ τήν εἰλι­κρινῆ ὁμολογία καί παραδοχή ἐνώ­πιον τοῦ Θεοῦ τῆς ἀποτυχίας μας νά πραγματώσουμε τόν σκοπό τῆς ζωῆς μας, μέ τό χαροποιόν πένθος, τήν συ­ντριβή καί τά καθαρτικά δάκρυα πού προέρχονται ἀπό τήν πραγματική ἐπί­γνωση τῆς πνευματικῆς μας φτώχειας, μέ τήν ἀληθῆ ταπεινοφροσύνη πού συντρίβει τόν ψυχοκτόνο ἐγωισμό, μέ τήν ἀπόφαση ἐπιστροφῆς στό πατρι­κό μας σπίτι, μέ τήν ἐμπιστοσύνη μας στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, πού μᾶς περιμέ­νει πάντοτε μέ ἀνοιχτή ἀγκαλιά.

Τό πνευματικό στάδιο τῶν ἀρετῶν ἄνοιξε. Ἡ ἁγία μας Μητέρα Ἐκκλη­σία καλεῖ ὅλους μας νά εἰσέλθουμε σ’ αὐτό τό στάδιο, μέ χαρά, γενναῖο φρό­νημα, πνευματική φιλοτιμία καί νά ἀγωνισθοῦμε γιά τήν σωτηρία μας. Ἡ θεάρεστος νηστεία, ἡ θερμή προσευχή, ἡ φιλάδελφη ἐλεημοσύνη, ἡ καθαρή ἐξομολόγηση, ἡ μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ἡ καρδιακή συμμετοχή μας στό πλούσιο λειτουργικό πρόγραμμα τῆς Ἐκκλησίας μας καί κυρίως στήν ψυ­χοτρόφο Τράπεζα τοῦ Κυρίου, ἡ ἀνε­ξικακία καί συγχωρητικότητα πρός ὅλους, ἡ ἀποφυγή τῆς κατάκρίσεως καί προπάντων ἡ πρός τόν Θεόν πίστη καί ἀγάπη, ἀποτελοῦν τό πνευματικό μας ὁπλοστάσιο μέ τό ὁποῖο θά μπο­ρέσουμε, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος, νά ἀντιμετωπίσουμε νικηφόρα τίς με­θοδεῖες καί τά ἔργα τοῦ πονηροῦ.

Περιοδικό Αγία Λυδία
Τεύχος Φεβρουαρίου 2023